dilce susup bedence konuşulan bir çağda biliyorum kolay anlaşılmıyor insan , anlatamıyor derdini ve sığamayıp yerin yüzüne,sığınıyor bir şeylere; dağa, taşa veya bir şehrin sinesine. ben dilime öğrettiğim bir kaç susmakla sığındım bir mezarlığın karanlık bağrına.. Varhaddin Dede..

nasıl buldum nasıl vardım sana uzun hikaye.. çağırdın kabul ettin ve sen hep dinledin bütün susmalarımı ,  yol gösterdi Rahman sen ile. kaçıp kaçıp sığındığım meskenim oldun , bazen dertdaşım bazen yoldaşım , bazen dilşadım..şimdi kim bilir kimler huzur soluyordur yanında , kim bilir kimlerin yaralarını sarıyordur mekanında esen rüzgarların .  şimdi sana varamıyor yollarım ve ben seni çok özlüyorum Varhaddin Dede..

                                                         

                                                Kastamonu / Varhaddin Dede Türbesi